Wednesday, September 5, 2012

पहिलो मिलन


त्यो अतित,
ति नीरस क्षण
ति अध्यारा रात 
छिचोल्न त थियो नै
जति नै अप्रिय भएपनि
जति नै निस्पट भएपनि |
.......

आज यो क्षण,
कति रंगिन
कति मधुर
कति चंचल

थाहा छ किन ?
किनकी
यहाँ तिमि छौ , यहाँ म छु |
.....
ढुकढुकी बढे बढोस
समय रोकिए रोकियोस
म मातिदै छु, म उद्धत छु -
सबै सीमा तोड्न
केवल तिमीमा हराउन
कृपया मलाई नरोक |


रचना : प्रवल
      पर्थ, पश्चिमी अस्ट्रेलिया
      २ सेप्टेम्बेर २०१२ 

No comments:

Post a Comment